Συστημική- οικογενειακή συμβουλευτική: πόσο βοηθητική είναι;

Αντίθετα με το τι θεωρούμε ακούγοντας τον όρο συμβουλευτική, η συμβουλευτική ΔΕΝ είναι η παροχή πληροφοριών, συμβουλών ή η προσπάθεια του να επηρεάσω συνειδητά κάποιον, χωρίς αυτός να το θέλει. Είναι η συστηματική επαγγελματική ή μη βοήθεια που παρέχεται σε άτομα ή ομάδες για την επίτευξη αλλαγών προς την κατεύθυνση της αυτογνωσίας, της βελτίωσης της σχέσης με τον εαυτό και τους άλλους και την αντιμετώπιση των προσωπικών τους, αλλά και των κοινωνικών προβλημάτων ή κρίσεων και γενικότερα την προσωπική ανάπτυξη.

Θεωρία συστημάτων ή συστημική θεωρία είναι μια θεωρία, όπου το κάθε φαινόμενο μελετάται ως σύνθεση των μερών. Ένα σύστημα δεν είναι μόνο το άθροισμα των μερών του, αλλά και οι σχέσεις τους μεταξύ τους. Ο άνθρωπος αποτελεί μόνος του ένα σύστημα, καθώς το βιολογικό με το ψυχοκοινωνικό του κομμάτι αλληλεπιδρούν. Τα ανθρώπινα συστήματα είναι πιο πολύπλοκα από τ’ άλλα, έχουν χαμηλή ελεγξιμότητα, μιας και είναι αποτέλεσμα ανθρωπίνων πράξεων και είναι δυναμικά γιατί έχουν σκόπιμη δράση και αλλάζουν με την πάροδο του χρόνου. Στη συστημική συμβουλευτική, η διαδικασία δεν επικεντρώνεται αποκλειστικά και μόνο στο άτομο που απευθύνεται στον ειδικό, αλλά δίνεται έμφαση στις σχέσεις του ατόμου με την οικογένεια του, στο πότε ξεκίνησαν να εμφανίζονται τα συμπτώματα αλλά και στο τι «εξυπηρετούν». Δηλαδή, πώς άλλαξαν τις ισορροπίες του οικογενειακού συστήματος τη δεδομένη χρονική στιγμή. Το άτομο το οποίο εμφανίζει τα συμπτώματα, ονομάζεται “προσδιορισμένος ασθενής”. Ενσυναίσθηση, αποδοχή και αυθεντικότητα είναι οι τρεις αρχές στις οποίες στηρίζεται η συμβουλευτική διαδικασία. Το βασικότερο στη συμβουλευτική διαδικασία, είναι η συμβουλευτική σχέση συμβούλου-συμβουλευόμενου, το οποίο δε μαθαίνεται με δεξιότητες.

Ένα ερώτημα που ενδεχομένως έχει περάσει από το μυαλό πολλών ανθρώπων, είναι: “Γιατί να πάω σε ψυχολόγο και να μην τα πω σε μια φίλη μου;” Η συζήτηση που θα γίνει με μια φίλη σε σχέση με τη δουλειά που γίνεται με τον ψυχολόγο, είναι τελείως διαφορετική. Η φίλη κατ΄αρχήν εμπλέκεται συναισθηματικά με εσένα, καθώς υπάρχει η φιλική σχέση, κάτι που απαγορεύεται να ισχύει μεταξύ του ψυχολόγου και του θεραπευόμενου. Επιπλέον, ο φίλος θα σου δώσει συμβουλές και θα προσπαθήσει να σε κατευθύνει, κάτι που σε καμία περίπτωση δεν θα κάνει ο ψυχολόγος. Ο σωστά εκπαιδευμένος και καταρτισμένος ψυχολόγος, με τις κατάλληλες ερωτήσεις προσπαθεί να οδηγήσει τον θεραπευόμενο στις δικές του απαντήσεις και λύσεις, οι οποίες είναι βάσει της δικής του κοσμοθεωρίας και της δικής του αλήθειας και συνεπώς είναι λειτουργικές για τη δική του ζωή. Τέλος, ο ψυχολόγος είναι εκεί για να σε ακούσει χωρίς κρίσεις και επικρίσεις, αλλά με άνευ όρων αποδοχή και ενσυναίσθηση. Θα σου προσφέρει έναν άλλον τρόπο θέασης των πραγμάτων, μέσω των αναπλαισιώσεων, θα σε βοηθήσει να αποδεχτείς δύσκολες πτυχές της παιδικής σου ηλικίας και μέσω της αποδοχής να δεις και να αντιμετωπίσεις με έναν ενήλικο τρόπο σημαντικά πρόσωπα της ζωής σου, ξεπερνώντας τον φόβο του μικρού παιδιού. Αυτά και άλλα πολλά προσφέρει ένας ψυχολόγος σε σχέση με τη φιλία, η οποία σου προσφέρει άλλα κομμάτια και άλλη στήριξη στην καθημερινή συναναστροφή.

ΣΧΟΛΙΑ ..