H Ψυχολόγος - Σεξολόγος - Ψυχοθεραπεύτρια κ. Μόιρα Τζίτζικα σας απαντά,
σε θέματα Ψυχολογίας.
Συμπληρώστε τη φόρμα ερώτησης
Απαντήσεις σε προηγούμενα ερωτήματα.
Πατώντας πάνω στην ερώτηση εμφανίζεται η απάντηση.
Απαντήσεις μπορείτε να βρείτε σε αυτό το άρθρο.
https://Πόρος για άτομα με ειδικές ανάγκες.gr/archives/5855
Η Πολλαπλή Σκλήρυνση (Σκλήρυνση κατά Πλάκας) είναι η πιο συχνή νευρολογική νόσος η οποία απαντάται κυρίως στις παραγωγικές ηλικίες 20-40 ετών.
H διάγνωση μιας χρόνιας νόσου όπως η Πολλαπλή Σκλήρυνση (Σκλήρυνση κατά Πλάκας) αποτελεί ένα σοκ τόσο για το άτομο που νοσεί όσο και για το περιβάλλον του. Το πρώτο διάστημα μετά τη διάγνωση είναι φυσικό να υπάρχουν αναπάντητα ερωτήματα καθώς και σκέψεις απόρριψης ή καταστροφής.
Όταν κάποιος παίρνει τη διάγνωση μιας ασθένειας όπως η ΣΚΠ εμφανίζει αρχικά συναισθήματα άρνησης, απόκρυψης, θυμού, φόβου θλίψης, χαμηλής αυτοεκτίμησης και μειωμένης εμπιστοσύνης τα οποία κυριαρχούν στις σκέψεις του. Τέτοιες αντιδράσεις δείχνουν ότι αυτή είναι μια δύσκολη περίοδος εσωτερικής μετάβασης, που το άτομο αντιμετωπίζει αλλαγές σχετικά με την αντίληψη του εαυτού του και γενικότερα με την ταυτότητά του. Πρόκειται λοιπόν για ένα πένθος, μια νέα προσαρμογή η οποία απαιτεί χρόνο και επηρρεάζει σχεδόν όλες τις πλευρές της ζωής μας. Προτού όμως παραδώσουμε τα όπλα, καλό θα είναι να δώσουμε λίγο χρόνο στον εαυτό μας να διαχειριστεί τη νέα αυτή κατάσταση. Σε αυτή μας την προσπάθεια υπάρχουν ορισμένα πράγματα που μπορούν να μας βοηθήσουν.
Ένα από τα θέματα που μπορεί να μας οδηγήσουν πιο εύκολα στην αποδοχή της νέας κατάστασης είναι η γνώση μας σχετικά με τη νόσο και τις διαθέσιμες θεραπείες. Η ΣΚΠ είναι μια νόσος αυτοάνοση αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν διαθέτουμε τρόπους αντιμετώπισης της. Μιλήστε με το γιατρό σας για να σας ενημερώσει σχετικά με τις μορφές της νόσου καθώς και τις διαθέσιμες θεραπείες και άλλους τρόπους που μπορεί να βελτιώσουν την καθημερινότητα σας. Με τον τρόπο αυτό θα δείτε πως αρκετά ζητήματα είναι αντιμετωπίσιμα.
Ενεργοποιήστε τις κοινωνικές σας επαφές και το υποστηρικτικό σας δίκτυο. Οι δικοί μας άνθρωποι είναι αυτοί στους οποίους μπορούμε να βασιστούμε όταν έχουμε δυσκολίες. Το να απομακρυνόμαστε θεωρώντας πως δεν μας καταλαβαίνουν ή δεν μπορούν να μας βοηθήσουν τελικά οδηγεί σε δική μας μοναξιά και τους κρατάει μακριά μας. Μιλήστε για αυτό που σας συμβαίνει και ζητήστε τη βοήθεια τους. Πιθανόν να εκπλαγείτε από το πόσο πρόθυμοι είναι για εσάς.
Ρυθμίστε θέματα που αφορούν την επαγγελματική σας ζωή. Όσο δύσκολο και αν φαίνεται η διάγνωση της ΣΚΠ δεν σημαίνει και απόσυρση από την παραγωγικότητα. Δώστε τον απαραίτητο χρόνο σε εσάς αλλά και στο επαγγελματικό σας περιβάλλον να αποδεχθούν την νέα κατάσταση και ίσως να δρομολογηθούν και οι απαιτούμενες διαμορφώσεις ώστε να συνεχίσετε να παρέχετε την εργασία σας με τρόπο που δεν θα σας κουράζει και θα σας ευχαριστεί.
Μέσα σε όλη αυτή τη νέα κατάσταση καλό θα είναι να μιλήσετε και με κάποιο ειδικό ώστε να σας βοηθήσει και να σας συντροφεύσει στη δύσκολη αυτή περίοδο για εσάς.
Όσο και αν φαντάζει δύσκολο με το πέρασμα του χρόνου και τις απαραίτητες ρυθμίσεις στην καθημερινότητα θα δείτε πως η ασθένεια μπορεί να είναι ένα κομμάτι της ζωής σας αλλά δεν ταυτίζεται με την ίδια την ύπαρξη σας.
Array; if (d.getElementById(id)) return; js = d.createElement(s); js.id = id; js.src = "//connect.facebook.net/en_GB/sdk.js#xfbml=1&version=v2.3&appId=194091124089318"; fjs.parentNode.insertBefore(js, fjs); }(document, "script", "facebook-jssdk"));
Ο Σακχαρώδης διαβήτης είναι μια χρόνια πάθηση η οποία έχει αιφνίδια έναρξη και πολλές φορές απρόβλεπτη πορεία. Η διαχείρισή της δεν είναι εύκολο ζήτημα και το να ζει κανείς καλά με το διαβήτη απαιτεί χρόνο, γνώση, και προσπάθεια. Όπως κάθε χρόνια πάθηση έτσι και ο σακχαρώδης διαβήτης όταν εκδηλώνεται προκαλεί αλλαγές όχι μόνο στο άτομο που νοσεί αλλά και στο περιβάλλον του.
Η διάγνωση του διαβήτη σε κάποιο μέλος της οικογένειας επηρρεάζει και όλα τα υπόλοιπα μέλη της και από την άλλη μεριά η συνοχή και λειτουργία της οικογένειας επηρρεάζει την αυτοεπάρκεια του ασθενούς. Τα άτομα που πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη εμφανίζουν ποικίλες μεταπτώσεις στην ψυχολογική τους κατάσταση γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε απορρύθυμιση του οργανισμού.
Οι ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη έχουν ανάγκη από συμπαράσταση από τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Για να μπορούμε όμως να στηρίξουμε έναν δικό μας άνθρωπο που νοσεί καλό θα είναι να ενημερωθούμε από έναν ειδικό σχετικά με την νόσο και τις επιπτώσεις της ώστε να μπορέσουμε να κατανοήσουμε αυτό που συμβαίνει στο δικό μας άνθρωπο.
Οι περισσότεροι άνθρωποι στο άκουσμα της διάγνωσης και μόνο αρχίζουν να φοβούνται. Χάνουν την αυτοπεποίθησή τους, γίνονται απαισιόδοξοι, αποκτούν αδικαιολόγητη αγχωτική συμπεριφορά, κάποιοι εμφανίζουν συμπτώματα κατάθλιψης και άλλοι αποκτούν φοβίες σχετικές με την ασθένεια και το πώς θα εξελιχθεί. Όλες αυτές οι ψυχολογικές επιπτώσεις επιβαρύνουν το άτομο ακόμα περισσότερο όταν το περιβάλλον στο οποίο ζει δεν είναι προετοιμασμένο. Όταν, δηλαδή, οι άνθρωποι με τους οποίους ζει ο διαβητικός είναι ανημέρωτοι σχετικά με το τι είναι διαβήτης, τι πρέπει να κάνουν σε μια πιθανή κρίση του διαβητικού και πώς πρέπει να αντιμετωπίσουν την κακή ψυχολογία του, έτσι ώστε να μην οδηγηθεί στο περιθώριο.
Βέβαια, σε αρκετές περιπτώσεις μπορεί στη προσπάθεια μας να δείξουμε αυτή τη συμπαράσταση και στη στήριξη μας να υπερβάλουμε και έτσι να καταφέρνουμε το αντίθετο δημιουργώντας ένα αρνητικό κλίμα που μπορεί να οδηγήσει το άτομο στην συναισθηματική απομόνωση η οποία με τη σειρά της θα έχει συνέπειες στην πορεία της υγείας του. Θα πρέπει να είμαστε υπομονετικοί μαζί τους και να προσπαθήσουμε να τους ακούμε περισσότερο σχετικά με τους φόβους που απορρέουν από την πάθηση αυτή. Μη ξεχνάμε ότι ο διαβητικός ασθενής είναι ένας θυμωμένος ασθενής διότι νιώθει αδύναμος και ανήμπορος μπροστά στην ασθένεια του. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα πολλές φορές να γίνεται αντιδραστικός, επιθετικός και μην αποδέχεται από πού του λένει οι άλλοι (ειδικοί και μη). Επίσης, η αποδοχή της ασθένειας είναι μια διαδικασία που απαιτεί χρόνο και πολλή προσπάθεια και συχνά τα άτομα εμφανίζουν πολλές στιγμές κατά τις οποίες η άρνηση για αυτό που τους συμβαίνει κατευθύνεται προς τα δικά τους πρόσωπα (την οικογένεια).
Τέλος θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι η υποστήριξη των ατόμων με διαβήτη είναι ιδιαίτερα σημαντική για την επίτευξη της αποτελεσματικής αυτοδιαχείρισής του, την ελαχιστοποίηση των επιπλοκών και τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής. Τα άτομα που πάσχουν από διαβήτη είναι σημαντικό όχι μόνο να αντιμετωπίσουν την ασθένεια αλλά και να βρουν τρόπους να χαίρονται την καθημερινότητα τους και να βλέπουν τη ζωή τους με προοπτική χωρίς να χάνονται στον κυκεώνα της ασθένειας τους.
Σε αυτή σας την προσπάθεια ένας ειδικός θα μπορούσε να βοηθήσει σχετικά με τρόπους αντιμετώπισης της καθημερινότητας.