Θανάσης Γιαννόπουλος: Η υπόθεση του Paracanoe είναι κάπως περίπλοκη.

Βρισκόμαστε στον Πειραιά και συζητάμε με το Θανάση Γιαννόπουλο Προπονητή της ομάδας Paracanoe.

κ. Γιαννόπουλε πως αποφασίσατε να ασχοληθείτε με το Paracanoe; Υπήρχε προσωπικό κίνητρο;

Η υπόθεση του Paracanoe είναι κάπως περίπλοκη. Όταν αποφάσισα να ασχοληθώ με το Paracanoe δεν ήξερα καν ότι είναι παραολυμπιακό άθλημα, το ξεκίνησα χωρίς να έχω κάποιο γνωστό ή συγγενή με Αναπηρία, αλλά επειδή είχα πολλά να δώσω και επειδή αγαπάω πολύ το άθλημα του kayak και πιστεύω ότι όλοι θα πρέπει να έχουν ίσες ευκαιρίες άσχετα με την αναπηρία.

Ίσως να με τράβηξε η δυσκολία του εγχειρήματος, το να πρέπει να ξεκινήσεις κάτι χωρίς να έχεις κάποιον να αντιγράψεις ή να πάρεις ιδέες και έτσι ο μόνος δρόμος είναι ο αυτοσχεδιασμός.

Πότε ξεκίνησε το Paracanoe;

Όταν λοιπόν αποφάσισα να δημιουργήσω την ομάδα, το Σεπτέμβρη του 2014, ο έφορος ναυταθλητικών τμημάτων του Ολυμπιακού Τάσος Βουγίδης στάθηκε στο πλευρό μου και η ιδέα ήταν να εντάξουμε το paracanoe στον Ολυμπιακό.

Η υπάρχουσα νομοθεσία της Ε.Α.Ο.Μ. Α. με Α. δεν επέτρεψε την ένταξη του Ολυμπιακού στα σωματεία της κι έτσι ο Ολυμπιακός δημιούργησε μια ‘ομπρέλα’ που παρείχε δωρεάν τον εξοπλισμό και τις εγκαταστάσεις του σε άλλα σωματεία όπως η Νίκη, ο Τριπτόλεμος και ο Ηρόδικος.

Έτσι καταφέραμε σε ένα χρόνο να λάβουμε μέρος σε 7 ανεπίσημους αγώνες, σε ένα Πανελλήνιο Πρωτάθλημα και σε ένα Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Ταξιδέψαμε σε διάφορα μέρη της Ελλάδας για αγώνες, όπως τα Μέθανα, ο Πόρος, η Σαλαμίνα, η Χαλκίδα, ο Μαραθώνας, το Ελληνικό και ο Πειραιάς.

 

 

 

Ποιοί αθλητές με αναπηρία μπορούν να ασχοληθούν;

Το paracanoe αφορά κυρίως άτομα με ακρωτηριασμούς των κάτω άκρων και παραπληγίες, με προϋπόθεση τα άνω άκρα να είναι λειτουργικά.

 

 

 

 

Οι στόχοι των αθλητών ποιοι είναι;

Όπως και σε όλα τα αθλητικά σωματεία έτσι και σε αυτή την ομάδα υπάρχουν άτομα που κυνηγάνε την πρόκριση στους Παραολυμπιακούς αγώνες και άλλα που το κάνουν στα πλαίσια της δια βίου άθλησης και της κοινωνικοποίησης.

Είναι ένα άθλημα ευεργετικό για άτομα με αναπηρία διότι βελτιώνει όσο κανένα άλλο άθλημα την ισορροπία, γυμνάζει το άνω μέρος του σώματος χωρίς όμως τον κίνδυνο τραυματισμού και συμβάλει στην ανάπτυξη του καρδιαναπνευστικού συστήματος, αυτός είναι και ο λόγος που στις περισσότερες χώρες του κόσμου είναι από τα βασικά αθλήματα αποκατάστασης.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η Βραζιλία όπου το paracanoe ξεκίνησε το 1996 και έχει επεκταθεί πλέον σε κατηγορίες όπως τετραπληγία και περιορισμένη όραση.

Άμεσος στόχος της ομάδας είναι να πιάσουν οι αθλητές τα όρια για τους Παραολυμπιακούς, και μακροπρόθεσμος στόχος είναι να μαθευτεί στο ευρύ κοινό ώστε όποιος ενδιαφέρεται να ξέρει ότι μπορεί να κάνει paracanoe σε πλήρως ελεγχόμενες και ασφαλείς συνθήκες, σε ένα πλήρως προσβάσιμο χώρο υπό την εποπτεία πιστοποιημένων προπονητών που εγγυώνται την ασφάλεια και την ευχαρίστηση των ασκουμένων.

Η πολιτεία στηρίζει τις προσπάθειές σας;

Μέχρι αυτή τη στιγμή η υποστήριξη από την πολιτεία είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Ίσως η οικονομική κρίση να ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό, η ουσία όμως είναι πως προπονητής και αθλητές βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για να κάνουν το όραμα πραγματικότητα.

Οι βασικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει η ομάδα είναι η έλλειψη αγωνιστικού εξοπλισμού ώστε να μπορεί να σταθεί με ίσους όρους απέναντι στους άλλους αθλητές ανά τον κόσμο.

Ευτυχώς οι εγκαταστάσεις του Ο.Σ.Φ.Π. είναι πλήρως προσβάσιμες, κάτι που δεν έχουμε βρει σε κάποιο σύλλογο από όσους έχουμε επισκευθεί, συμπεριλαμβανομένου και του Ολυμπιακού κωπηλατοδρομίου στο Σχινιά.

Ο εξοπλισμός σας σε σκάφη είναι επαρκής;

Οι ελλείψεις του εξοπλισμού αφορούν στο υψηλό επίπεδο όπου οι ανάγκη για αγωνιστικά σκάφη ειδικών προδιαγραφών είναι μεγάλη και άμεση.

Ποια είναι μέχρι στιγμής η μεγαλύτερη διάκριση των αθλητών σας;

 

 

Η πιο καλή στιγμή στην πορεία της ομάδας ήταν όταν η αθλήτρια Πρελορέντζου Ελένη έλαβε μέρος στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα τις Ιταλίας τον Αύγουστο του 2015, ενώ από τις δυσκολότερες στιγμές ήταν ο πρώτος αγώνας της ομάδας, το Οκτώβριο του 2014 στη Χαλκίδα όπου ο αέρας και τα κύματα δυσκόλεψαν σημαντικά τον αγώνα, που στο τέλος βέβαια στέφθηκε με επιτυχία.

 

 

 

Τι διαφορές μπορούμε να εντοπίσουμε στο Paracanoe μεταξύ αθλητών με αναπηρία και χωρίς αναπηρία;

Όταν ένας θεατής παρατηρεί έναν αθλητή με αναπηρία να κωπηλατεί και έναν χωρίς αναπηρία δεν μπορεί να διακρίνει σχεδόν καμία διαφορά παρά μόνο αν είναι πολύ έμπειρος παρατηρητής, τότε μόνο καταλαβαίνει πως ο αθλητής με την αναπηρία δεν βοηθά την τεχνική του με το στρίψιμο του κορμού.

Φυσικά η είσοδος στο σκάφος και η έξοδος όπως και ο τύπος του εξοπλισμού διαφέρουν αλλά οι διαφορές είναι πλέον πολύ μικρές.

Τι θα λέγατε σε κάποιον αθλητή με αναπηρία;

Ο αθλητισμός, κατά τη γνώμη μου, είναι απαραίτητος στη ζωή ενός ατόμου με αναπηρία, τον βοηθά να δει με θετικό μάτι το μέλλον, του δίνει στόχους, τον κοινωνικοποιεί σε πολύ μεγάλο βαθμό και η κορωνίδα είναι τα οφέλη της υγείας που προσφέρει.

Αυτό που θα ήθελα να πω σε όσους σκέφτονται να ξεκινήσουν ένα άθλημα είναι να δοκιμάσουν το paracanoe γιατί θα τους δώσει τόσα πολλά που δεν θα το αλλάζουν με τίποτα! Η επαφή με τη φύση, με το υγρό στοιχείο, με τα καιρικά φαινόμενα σε κάνει να νιώθεις ζωντανός! Σε φέρνει σε ισορροπία (εξωτερική λόγω της ανάγκης για σταθερότητα και εσωτερική λόγω των χημικών ενώσεων που πραγματοποιούνται στον οργανισμό κατά την άσκηση που προσφέρουν ευεξία και αίσθηση χαράς).

Είμαστε ‘ευλογημένοι’ στην Ελλάδα με υψηλές θερμοκρασίες όλο το χρόνο και με ατελείωτες ακτογραμμές, είναι κρίμα να μη τις εκμεταλευόμαστε και να κλεινόμαστε στο σπίτι διογκώνοντας τα προβλήματά μας. Η ομάδα μας διαθέτει τον απαραίτητο εξοπλισμό για έναν αρχάριο αθλητή ώστε να του παρέχει μια ευχάριστη και πάνω απ’ όλα ασφαλή εμπειρία στο άθλημα.

Συνέντευξη για το Πόρος για άτομα με ειδικές ανάγκες.gr